Turkuaz Şiiri - Yorumlar

Soğuk toprağa bir tohum düştü
Pençe atıp tutundu umuda.
Zaman gülümseyip açınca kucağını
Selam verdi ışığa, uzandı yaşama
Turkuaz sabrın kollarında--------------------İbrahim hocam hani derler ya varsın mutlu olsun mesut gönüllerde, nefis bir final ile bu anlamlı şiirinizi ve sizi kutluyoru saygılar sunuyorum.

KİMİN İÇİN?
.
Hiç tereddüt yok, geçen her gün, her saat, her dakika bitiş noktasına varışımıza bir adım daha yaklaşıyoruz.
Bitişe koşarak mı, ağır adımlarla mı, iki ileri bir geri mi; yoksa hazla, huzurla, zevkle, şen şakrak mı; yahut hüzünle, kederle, kasvetle, acıyla, zulme uğrayarak, benlikten çıkarak mı gitmekteyiz?
…
Gidiyoruz işte, kapılıp gönlümüzün rüzgârına…
Gidiyoruz işte, belki de arzularımızın tutsağı olarak…
…
Kaç yazı harcadık, kaç kışı, kaç baharı ve sonbaharı…
Bir daha, bir daha umutlara bürünerek kış sonraları.
…
Yağmurlarla ağlaştık, bulutlarla yarıştık, türkülerle tutuştuk…
Sonunda tohum olup toprağa karıştık.
Kendimiz olarak değil, kendimizden yeni bir kendi olanı yeşertmek için.
…
Güzel bir hüzün şiiri.
Hayatın akışını farklı benzetmelerle, imgelerle anlatan oldukça etkili bir şiir.
.
Değerli İbrahim Kavas Bey kardeşimi gönülden kutluyorum.
.
Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun.

Duygusal yönden en verimli mevsimin şiiri...

Yazın ısınan yürekler, sonbaharla soğumaya başlar... duygular gizlenmeye, iletiler iplere asılmaya, hayaller kısıtlanmaya, sözler tutulmamaya başlar... taa ilkbahar gelip damarlara kan yürüyünceye kadar... Bu süre karar zamanıdır, sabır işe yaramıyorsa....

Turkuvaz, renklerin en 'bize has' olanıdır... Yeşilin en yeşili, mavinin en mavisiyle karışınca ortaya çıkar turkuvaz...

Şiirin bütününde başlık yerine çok güzel oturmuş... En yoğun duyguların, en 'kendine has' haliyle harmanlanması ve bir sonraki bahara kadar ' sabırla yaşama kucak açmayı beklemesi...

Duru bir dille ve çok derin bir anlamla yazılan şiirinizi çok severek okudum İbrahim Bey....

Her şeyin gönlünüzce olması dileğimle... Daha nicelerine... Saygılarımla...

Beğeni ile okunası çok çok değerli bir şiirdi.Umut ve yarınlara umutla uğurlanmak ve yarını yeniden yaşamak...Ayrılığın sonu yine sevgi ve umutla buluşmak değil midir!.Yaşamanın devir etmekle hayatın varlığını ve bölünmez bütünlüğünü göstermektedir ki; Yazar;
Soğuk toprağa bir tohum düştü
Pençe atıp tutundu umuda.
Zaman gülümseyip açınca kucağını
Selam verdi ışığa, uzandı yaşama
Turkuaz sabrın kollarında... bu bölümüyle şiirini çok güzel pekiştirmiş. tebrik ederim selam olsun.

Turkuaz en sevdiğim renktir. İçinde açıktan koyuya mavi saklıdır, umut gibi...

İnsan bi kararda durmaz ki, gönlün de mevsimler gibi , yazı var, kışı var ,adında bahar geçen sonbaharı var.

Kimi zaman bir bulut kopup gelir oturur yüreğimize koyulaşır içimizin turkuaz...Kimi zaman yolunda gitmeyen bir olaya şahit oluruz , hicran bulaşır turkuaza, gözyaşlarımız akar sesizce.
Kimi zaman da ,küçücük bir ışık düşer yüreğe turkuaz istenen maviye dönüşür,işte o zaman yaşama sevgisi soğuk toprağa düşen bir tohum gibi yeşerir boy verir ruhumuzda.

İşte tam bu noktada Halil Cibran sözü naıl da doğrular kendini...
*
Eğer kış, “Baharı yüreğimde saklıyorum" deseydi, ona kim inanırdı.____________

Umut var bir hikayeydi okuduğum. *Sabreyle gönül , bahar yakındır* diyen.

Harikaydı dizeler.Kutladım içtenlikle kardeşimi. 'Yolun açık olsun, yüzün hep gülsün' diyerek.

Ne mutlu rengi zaman zaman biraz kaçsa da, yüreğinde bi damla mavi barından , mavi huylu insanlara....
Unutmamak gerekir, bir tutam beyazlık en karanlık mavileri bile aydınlatır.Eksilmesin yüreğinden umut.

Emeğine sağlık. Teşekkürler paylaşım için. Selamlar İbrahim Öğretmenim.

tebrikler hocam güzel bir şiirdi saygılar

Soğuk toprağa bir tohum düştü
Pençe atıp tutundu umuda.
Zaman gülümseyip açınca kucağını
Selam verdi ışığa, uzandı yaşama
Turkuaz sabrın kollarında...

GERÇEK MANADA ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR OKUDUM KUTLUYORUM

Bir yanık türkü düştü
Koyu turkuaz.
Gönül dağının derin koyaklarına
Çağlayıp akar oldu, hüzün ırmaklarında...

Soğuk toprağa bir tohum düştü
Pençe atıp tutundu umuda.
Zaman gülümseyip açınca kucağını
Selam verdi ışığa, uzandı yaşama
Turkuaz sabrın kollarında.......//
Eylül'den kalan,o iç ürpertici gizemli hüzün kırıntılarının sarmalında ordan oraya uçuşarak son valslerini yapan sararmış yaprakların sanki veda partisi gibidir ..Artık başlar tabiat ta bir durağanlık bir nekahat süreci,zamanı gelince çeker üstüne beyaz yorganını yarınlarda filizlenecek nice tohumlar.Bekler sabırla...Ve sonra selam vererek bahar güneşine,tutunur hayatın bir kenarından turkuaz sabrın kollarında..
Duyugu ve kurgusuyla kendisini sevdirerek okutturan övgüye layık güzel şiirinizi ve değerli şahsınızı gönülden kutluyorum,İbrahim hocam..

Selam ve saygılarımla..

"Eylül" sen nelere kadirsin böyle, dedim şiiri okuyunca...

Turkuaz rengine boyanmış bu sefer, hüzün ve hasret olup düşmüş dizelere...

Kutluyorum çokça İbrahim Hocam...Yüreğinize kaleminize sağlık...

Selam ve Saygılar...

Buram buram hüzün kokan güzel bir şiir okudum yüreğinize sağlık.