Turkuaz Şiiri - Can Mert

ömürlük sevdik biz birbirimizi,
ben bi karga.
o bi kelebek ömrü kadardı..
sonra uçtuk birbirimizden;
farklı sandığımıza aldanıp
aynı gökyüzündeki farklı bulutlara doğru

nasıl diye sevdik biz birbirimizi
ben neden diye;
o nasıl olur diye sordu hep..
sonra sorular cevapsız kaldı..
cevap bulmak için...
o kaçtı,ben kaçtım,
farklı diye kandığımız
.ayrı sokaklardan aynı caddeye doğru..

renkleri sevdik biz
renkler gibi sevdik birbirimizi..
o bir yeşildi maviye aşık,
ben maviydim yeşile karışık..
o benden ayrıldı..
ben ondan sonra..
farklı renklerdik lakin
aynı turkuazın tonu olduğumuzu bilmeden

öğrenemeden ayrılmışız sonra..
ikimizinde olduğu boyalı sokakları
ve gökyüzünü görmeden
o bir kelebek kadar sevdi
ben bir karga
çünkü o bir kelebekti;
yeşil ve mavi bir kelebek..
ben ise siyah karga..
aynı siyah yağmurda ıslanmış
iki kanatdık sadece ıslak ten kokan..
velhasıl
o mavi olmuştu..bir gece vakti
ben yeşille karışık kalmıştım.. sabah ayazında
fakat turkuazda kalmıştı sevmek
unutmuştuk onu
yazık olmuş..
unutmuşuz sevmeyi..
ve artık ölüme de lüzum kalmamış ki
uyuma artık kelebek..