Turkuaz Şiiri - İbrahim Günaydın

Her gece içimden gelir geçersin
Hüzünleri koynuma atırıverirsin
Hasret bırakırsın gözlerine
Beni benden alıverirsin
...
Baharı mı bekliyeyim bilmiyorum artık
Unutuldum mu köşelerde; gönlüm uçuk ve buruk
Bilmiyorum çınlanıyor muyum kulaklarında
Şunu biliyorum; gözlerim yaşlı ve sana tutuk
...
Seni gönlümün hakimi,candan bi sevgili sanmıştım
Dertlerime hemder olan ayyüzlü yar sanmıştım
Gün gelmişti; gerçek aşkı bulmuş;
Yıllar mutlu bi şekilde gelip geçecek sanmıştım
...
Yalanlara karışmak mı melek yüzlüm?
Hayalimdeki ümitlerin kırılması mı?
Gönlüme mühür vurmak mı?
Dağılıp giden herşeyin ardından...
...
Aşk ve sevgi neymiş git güle sor, yaralı...
Güle meftun olan o habibe sor, sevdalı...
Ah-u figan eden,gözyaşı akıtan
Istırapları çeken gel gönlüme sor, efkarlı...
...
Yokluğunda bulmak mı seni, üşüyorum? ..
Dalıp gitmek mi senli hayallere, korkuyorum? ..
Derman yapmak mı seni..
Yılların verdiği senli çilekeşliğe, daralıyorum?
...
Battım artık o garbın ufukunda,
Dayanamaz oldum artık bende bıraktığın hüsn-i intibanın ızdırabına
Gark oldum tahayyül-i efkarına
Bırakıverdim artık herşeyi namütenahi hüznümün nokta-i inkisarına
...
Serzenişlerim asumanda terennüm etmekte
Sensiz diyarlarda teganni etmekte
Herşey sus pus oldu
Varlığım varlığında an be an tefekkür etmekte...
...