Türkü Söyle Şiiri - Oğuz Altun

Kendin olmak çok mu zor.. rol yapmak daha zor inan ki, elbise askısı gibi taşır gözlere unutma… örnek mi imparator Obama’yı al, sıkıcı seremonide esneyip uykuya dalan çocuk kadar olamadı, yüzünde asılı gülümse kaskatı mutlu gururlu rolü takındı, o rolü oynadı ya o rol onu hiç bırakmayacak sonuna kadar… Bi de Can babayı düşün, eminim bir yerlerden yine gürül gürül gürlüyordur, kendini şairden bile saymadan… Sait Faik i adaların kıyısında balıkçı ile sohbetini, maksat hikaye çıkarmak olmadan, yaşamın ta içinde… Yani demem o ki, öykünmenin faydası yok, zararı yaşamı ellerinden kaçırmandır, kim ne derse desin sen hamurunun özgül ağırlığı kadar değerlisin, ne eksik ne fazla. İyisi mi bu yazılanlara da takılma, nasıl bir hayat akıyor bir bilsen avuçlarının arasından… En basitinden, bir tutam toprak al, kokla mis gibi, gözlerini aç içinde durmadan hiç bıkmadan kımıl kımıl hayatçıklara bak, kıvrım kıvrım bir filizin doğumunu dinle çıtır çıtır, bir karıncanın topraktan eline sonra koluna yolculuğunu izle, ürkme üstünden atma, bırak keşfetsin seni, inan o senin onu keşfetmen için fırsat verecektir. Ve keşfedeceksin martının kanadında olmanın çeliğin kanadında olmaktan daha iyi olduğunu… ve o dakka çelik soğuk gelecek seni taşıdığı uzak memleketler gibi…