Türkü Dostlarım Şiiri - Ali Rıza Malkoç

Semah’a kaldırdı, suskun gönlümü
Cemil Baba; dede olma yolunda
Vurgular, öğütler,bir kandil mumu
Hakikat dilinde, Türkü Dostlarım

Baklavacı Cemal, tuz katsa yenir
Her kelâmı haktır, başka ne denir?
İlham borcudur bu, sözle ödenir
Peteğin balında, Türkü Dostlarım

Mızrabı kuvvetli, Gakkoş Ramazan
Her mevsim bahardır, kovuldu hazan
Doya doya tattı, sözleri yazan
Sanki bam telinde, Türkü Dostlarım

Süleyman abimiz, türkü delisi
Ne sarayı vardır, ne de yalısı
Nağme deposudur, almış sülüsü
Seherin yelinde, Türkü Dostlarım

Necati bey, yoğurduğu acıdır
Dergâhta çiğ köfte, başlar tâcıdır
”Hem dinlemez - hem söylemez”; necidir?
Yüz makam halında, Türkü Dostlarım

Hüseyin abimiz, sâkiler başı
Demleyip çayları, yakar ataşı
Hele kızdırmayın, kondurur taşı
Dikenin gülünde, Türkü Dostlarım

Sığsa da gönlüme, kağıt yetmiyor
Dostlar çoktur, yaza yaza bitmiyor
Su akmazsa, taş unu öğütmüyor
Gür duygu selinde, Türkü Dostlarım

Ali Rıza Malkoç 26/01/2008 Bursa

www.arm.web.tr

Muhtelif türkü meclislerinde tanıdığım dostların bir kısmına
methiye olarak yazılmıştır.