Türkü Şiiri - Çağdaş Çelik

Kağıttan turnalar yapıyormuş on iki yaşında,
Dinlediği türküde turnalar dönüyor diye yüce dağ başında,
Ana yazmış, baba yazmış, kardeş, sıla yazarmış,
Bu kez kanadına kağıt turnaların, yâr yazmış,
Ateşi aşkın bir başka türlü yakarmış,
Daha çok özledi diye yarini, anasından babasından utanmış,
Annesi gibi emektarmış sevdiceği, başı dik, onurluymuş,
Ne alâ, o da babası gibi yiğit, mert, mağrurmuş,
Tarihler farklı, hayat tekerrür etmiş bu öyküde,
Sevdikçe karlı dağlar olmuş aşığın başı,
Saçlarına yağdıkça aşkın karı,
Hüzünden değil, aşktanmış gözünün yaşı,
Pek de mutlanırmış yaktıkça hasretin nârı,
Gönlü hala on iki, bakıvermiş yirmialtı yaşı,
Ah be delikanlım, sen uslanmazsın,
Sevip yanarsın yine de aşk ararsın,
Buldum diye sevinirsin de,
Geciktim diye yanarsın.
Yaz kanadına kanadına turnanın aşkın adını,
Sev ananı,babanı,dostunu hatta düşmanını,
-Ne de güzel! -
Geliveriyor bak elin kadını,
İnsan ediveriyor işte böyle, adamı!