Türkü.. Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Bir ömürlük türkü oldun dudaklarımda,
Bir yanık türkü ki; iliklerime kadar işleyen,
Benimle ağlayan, benimle gülen, benimle soluk alan,
Benimle yaşayan bir soluk türkü oldun,
Her bir yanı hasretlerle kuşatılmış,
Dizeleri gözyaşlarıyla ıslatılmış,
Öyle bir türkü ki;
Birazı yaşanmış,
Birazı yaşanmamış.

Rüzgarlara saldım yanık türkümü bir karanlık akşamda,
Çiseleyen sonbahar yağmurlarına saldım,
Gözyaşlarımla ben kaldım bir karanlık köşede,
Yüreğime gömdüğüm iniltilerimle,
Hıçkırıklarımla; hançereme düğümlenmiş,
Karasevdam karanlık gecelerde kök salmış derinlerime,
Önlenememiş.

Akıp giden sularda yıkanır durur yaşlanmayan türküm,
Durulanır mehtabın vurduğu sularda,
Yağmurlara uğrayıp ıslanır,
Isınır bir sarı güneşler altında,
Ormanların sarıçam kokularıyla iner denizlere,
Yakamozlarda yosunlaşır,
Bir yanık türküdür ki;
Ben yakınlaştıkça
Uzaklaşır.

(KANAMA YÜREĞİM isimli Serbest Şiirler 'inden > 87-88/100)