ırak gönüllerin uçurumuna kurulmuş
bir ince köprüdür yüreğim
cehennemi ateşlerden
ince ince sızan..
bir Hiroşima yangınıydı yokluğun
apansız
amansız gelen.
acılardan fazlasıyla nasibimi almıştım
küflü deniz yosunlarının
ağızlarda bıraktığı kekremsi tat
tarifi buydu ömrümün..
baharı müjdeleyen
kiraz ağaçlarının dallarında uçuşan
o ipeksi pembe umutlar
bir gergef gibi gerilince yokluk denizinde,
özlenen ne varsa
şiire dönüştü dudaklarımda...
ve sazını arayan
hüzünlü bir şarkıdır artık şiirlerim.
Kayıt Tarihi : 9.6.2019 14:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özlem Saba](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/06/09/turku-127.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!