TÜRKMEN GÖÇERLER
Türkmen göçerler geldik, yurt oldu Anadolu,
Sevgi ektik her yana, gül verdi karaçalı.
Çiçekten bal yapmayı, bizden öğrendi arı,
Zehirdi bal eyledik yuttuk, çağlar öteden.
Ozan geleneğini, biz Türkmenler başlattık,
Bir obada Pir Sultan, birinde Yunus olduk,
Bir obada Mahsuni, birinde Veysel olduk,
Zalimlere yergiler, mazluma övgü çaldık,
Her devirde ezilen olduk, çağlar öteden.
Dergâhlarda pişerek, erdik yüce kemale,
Sırta niyaz etmedik, niyaz olduk cemale.
Satmadık kendimizi, ne yala ne şöhrete,
Dergâha doğru odun soktuk, çağlar öteden.
Edep ile erkânı, heybeye azık yaptık,
Hacı Bektaş Veli den, Tap tuk’ dan himmet aldık.
Âliyi önder edip, ehlibeyte ram olduk,
Ehlibeyt yolunu sürdük, çağlar öteden.
Sazımız silah oldu, her sözümüz bir mermi,
İyi bir insan olmak, kötü olmaktan zor mu?
İnsanı adam eden, sevgi mi yoksa şer mi?
Kötü ile iyiyi bildik, çağlar öteden.
Mürşidimiz ilimdir, yolumuzda aydınlık,
Allah a kul olmuşuz, kula yapmadık kulluk.
Kalubeladan beri, torsuz süzüldük geldik,
Bilgi kirliliğimiz olmaz, çağlar öteden.
Biz kemleri yereniz, kemler sevmezler bizi,
Uymayız cahillere, kavgaya benzer sözü.
İftira atar durur, ar yok kızarmaz yüzü,
Çiğdik, piştik, Enel Hak dedik, çağlar öteden.
.
Biz kemleri yereniz, kemler sevmezler bizi,
Uymayız cahillere, kavgaya benzer sözü.
İftira atar durur, ar yok kızarmaz yüzü,
Çiğdik, piştik, Enel Hak dedik, çağlar öteden.
Bir donda Hacı Bektaş, bir donda da Pir Sultan,
Geldik, gittik dünyaya, her devirde, her zaman.
Zalim ile gaddardan, dilemedik hiç aman,
Yezit kim, Hüseyin kim bildik, çağlar öteden.
Yetmiş iki milleti, kardeş bilen bizleriz,
Dövüş, kavga yapmadan, barış olalım deriz.
Haramlara tükürür, helal kazanır yeriz,
Kul hakkına af yoktur bildik, çağlar öteden.
Bizleri dışlayarak, yüzdüler ve astılar,
Gerçekleri söyledik, yalanların kustular.
Duymadı devri âlem, sesimizi kıstılar,
Gelmeden geleceği gördük, çağlar öteden.
Vatan ve ulus için, nice savaşlar yaptık,
Al-bayrağın uğruna, can verdik-şehit olduk.
Atatürk’le birlikte, Cumhuriyeti kurduk,
Bize kim dost, kim düşman bildik, çağlar öteden.
Her gerçeği söylerdi, yapmazdı yalan haber,
Kem söz çıksa ağzımdan, babam sürerdi biber.
Rızaoğlu üzülür, bir yüzde görse keder,
Yetmiş iki milleti sevdik, çağlar öteden.
Hoşgörü ve sevgiyle, arındık nefret-kinden.
04 KASIM 2008
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU
Biz Peçenek Türkmenlerinin felsefesi, tüm insanları Yunus felsefesiyle
(yaratılanı hoş gördüm, Yaradan’dan ötürü.) Diyerek sevmektir.
Şiirimde gerçeklerimizi anlatmaya çalıştım. Saygı ve sevgilerimle...
Kayıt Tarihi : 10.11.2008 11:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her gerçeği söylerdi, yapmazdı yalan haber, Kem söz çıksa ağzımdan, babam sürerdi biber. Rızaoğlu üzülür, bir yüzde görse keder, Yetmiş iki milleti sevdik, çağlar öteden. Hoşgörü ve sevgiyle, arındık nefret-kinden.
Kaçkar dağım, yaylam, Türkmen oba'm hepten şenlik yapılır,
Ulu Bilge, Kocalarla hep yüce Allaha tapılır,
Ne zamanki birlik yolundan, gailesizce sapılır,
O zaman gör bak Köşker oba'ma neler neler yapılır,
sela
tampuan...tşk.ler..
Harikulade dolu haz alarak okudum kaleminiz kavi ve daim olsun muhabbetle tam puan
alperenlerin yolu yolumuzdur,
yunuslar bu yolda ulumuzdur,
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (4)