Türkmenistan Şiiri - Afşin Dualı

Biraz ağla can mendil uzatayım,
Zulüm kılıçla kesti canımı,
Kan ağlar Türk soydaşım,
Gözü yaşlı sessizler âmâ kaldı..

Düzeltemedik el ile ses edemedik,
Dilimiz kesildi de duaya sarıldık,
Dualar sükût etti kestik,
Dünya işine sarıldık, unuttuk, kendimize ağladık..

Özümüzü unuttuk içimizi parçaladık,
Kürt dedik yüz çevirdik, Türk dedik sarıldık,
Türk soydaşı unuttuk, vicdansız kaldık,
İmanı avucumuzda tuttuk menfaate sattık..

Ata yadigârı topraklar çiğnendi altında şehit,
Yunan'a gardaş dedik utanmadan içimize saldık,
Onlara benzedik döndük özümüze tükürdük,
Sahte kahraman türettik sadece övündük.

Ateşten gömlek giymiş can gardaşlar,
Suya bansalar sönecekler,
Yakıyor bedeni ateşten gömlekler,
Sınandık kaybettik sınavın en çetrefillisini,
Oysa ölüm ve zulümde nefes kadar yakındı