Beşbin yıl; Samarra*, Ur**’da Türkmen’em.
Alemde çoh yerde, burda Türkmen’em.
Neçe dövletler gurdum men öz vetanımda,
Men ki; düşmüşem a dostlar, ur***da Türkmen’em…
Türkmen’em, men Türkmen’em, men Ur’da Türkmen’em…
Türkmen’em, men Türkmen’em, men burda Türkmen’em…
Gışlar olanda bu garda Türkmen’em.
Bir derbent, bir çuhur, darda Türkmen’em.
Gelen vurur, giden vurur, sürer istemez.
A dostlarım men bilmiyrem, harda Türkmen’em…
Türkmen’em, men Türkmen’em, men garda Türkmen’em…
Türkmen’em, men Türkmen’em, men harda Türkmen’em…
Mene bend gal’alar, surda Türkmen’em.
Nasıl sahap olag yurda Türkmen’em.
Dara düştügüm vahıtda yolunu veren,
Bir selamın salan öncü kurda, Türkmen’em…
Türkmen’em, men Türkmen’em, men surda Türkmen’em…
Türkmen’em, men Türkmen’em, men yurda Türkmen’em…
Samarra; Abbasiler döneminden kalma, Irak’ta bir il adı.
Ur; Sümerler döneminden kalma Irak’ta bir il adı.
Ur; Eski Türkçe’de çukur, çukur yer.Ur-Ak (Irak) .
24 Mart 2011 Prş. 18:18
K.Sinan/Bahçelievler/İst.
Kayıt Tarihi : 24.3.2013 15:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!