Telafer’de kadın kızan,
Gökbayrakta şan ağlıyor.
Altı yüzyıl tarih yazan,
Otuz altı han ağlıyor.
Biz Bozkurt’uz diyen beyler,
Erciyes’te türkü söyler.
Yakılırken kentler köyler,
Ufuktaki gün ağlıyor.
Kocamış kurt köpeklere,
Maskaradır uymaz şerre.
Yobaz yatmış her sipere,
Top sesinden tan ağlıyor.
Türk ordusu yiğit dolu,
Telafer’e düşmez yolu.
Nerde kaldın Anadolu?
Saatlerde an ağlıyor.
IŞID mührü nar yarada,
Peşmergeler var sırada.
Kimse yok mu Ankara’da?
Boğazlanan can ağlıyor.
Adriyatik Çin arası,
Cümle Türkün cenk sırası,
Umutsuzluk dost yarası,
Türkmeneli kan ağlıyor.
Kayıt Tarihi : 24.6.2014 19:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SN. NACAR, Antoloji mesajlarında tesedüfen karşılaştığım 'Türkmeneli' başlıklı şiiriniz yüreğimi burktu nasıl yanmasın ki içimiz, ortak ACI ortak DERT...
Bu acıya; aynı mesele üzerinden kaleme aldığım bir şiirile ortak olmak isterim, izninizle.. SAYGIYLA **
=========
Böyle Gitmez!
Göz görmez kulak sağır; taş kesilmiş, yürekler!
Dalga dalga yayılan feryatlar işitilmez...
Yaşanan mezalimler insanlığın UTANCI!
Böyle gitmez bu devran!
Zulüm arşa yükselir; ne Han kalır, ne Hancı...
...
Bir umursamazlik ki; düşmüyor kulaklara,
Hunharca katledilen mazlumların çığlığı...
Neşredilen kareler akıllara durgunluk!
Öyle tarifsiz hâl ki... Sözün bittiği nokta!
Feryatlarda ANNELER... Aç biilaç BEBELER!
Yayılır dalga, dalga; 'KURTARIN! ' Çığlıkları!
Dokunmaz vicdanlara, semayı yırtan sesler!
Bir vurdumduymazlık ki...
Açlık, zulüm, sefalet! Ödenmedi bedeli
Kuruldu canpazarı...
Ya Rabb, nedir bu azap?
Nerede durulacak, azgınlaşan bu vahşet!
Zulmü dopinklemekte, gözü dönmüş sırtlanlar! .
Karabulutlar gibi çöküyor, gariplere;
Doyumsuz Akbabalar
Renkten renge bürünür...
İnsanlığı kemirir!
Sömürerek semirir!
Harami dev cüceler!
...
Lâfı eğip bükmeden kabul edelim artık,
Suçluyuz herbirimiz...
Görünce ekranlarda üzüntü belirtiriz,
Gönüllere avuntu...
İki damla gözyaşı, vicdanımıza MAKYAJ!
Dayanamaz bu zulme, gökkübbenin direği
Yıkar Küre-i Arzı mazlumların yüreği
Tez elden sağlanmalı insanlığın barışı;
Kavimleri yıktıran: 'Bana Ne' anlayışı...
Ne ırk, ne din, ne mezhep; ölçü CAN! Ölçü İNSAN!
...
Mevlâ'm BAĞIŞLA beni, etmişsem sürçülisan...
30 AĞUSTOS 2012 /Metanet Yazıcı
Telafer’e düşmez yolu.
Nerde kaldın Anadolu?
Saatlerde an ağlıyor.
sevgili hocam yğitidolu olan türk ordusunun kahramanlık yapan subaylarını kurulan kumpaslarla esir alığp beş yıl hapiste yatırdılar ve elini kolunu bağladılar ordunun BOP başkanıyım diye övünenlerin sesi soluğu çıkmaz oldu ırakta türkmenler boğazlanırken o IŞİD denen terör örgütüne silahlara tırlarla giderken durduran savcılar görevden alındı vatan ihanetin peençesinde o ndenle ağlayoruz ve bu gidişlade ağlamaya devam edeceğiz yüreğimdeki yaranın kabuğunu kaldırdınız sevgili öğretmenim kutlarım
TÜM YORUMLAR (6)