Türkmen'in Son Çağrısı

İslam’ın son kalesi dediklerim,
Canım gidiyor, can veriyor Türkmen’im,
Sessiz yine gardaş bellediklerim,
Susma müslüman, ben de ümmet’denim..
Susma gardaşım, ben de sendenim..

Üzerime gelen bir kafir ordu,
Beni evvala, Türk’e düşman olanlar vurdu,
Anlamadığım şey,
Gardaşım neden sessiz durdu,
Ölüyorum gardaşım gel, geldiğini göreyim
Sen gel de canımı huzur içinde vereyim..

Tüm dünya devletleri üzerime geliyor,
Senin sınırın için inan beni eziyor,
Rusya da sonunda, sıcak denize iniyor,
Öyle durma gardaşım, Türkmen dağı yanıyor..
Sen gelmeden ölenlerin, gözü arkada kalıyor..

Çanakkale ne ise bayır bucak oradır,
Türkmen dağı bence sanki Toros dağıdır,
Üzerime yağan bomba, gardaş asıl sanadır
Ben benden geçtim, benim derdim banadır,
Yanımda sen yoksun ya, benim derdim bunadır

Ölmek şeref benim için, şehadeti tadarsın,
Şehadet şerbetini kana kana yutarsın
Bin kez ölsen yeniden ölümlere koşarsın
Ben ölürken yanımda, olmamana şaşarım
Oysa ben nefes alırken arkamda, sen varsın diye yaşarım

Namazda yönümüzü kıbleye döneriz elbet,
Ve sonra sırtımızı döndüğümüz noktasın,
Allah’a el açtığımız her mühlet,
Duamızda sen varsın, sen de bize dua et..

Biliyorum gardaşım, yüreğinle buradasın,
Elbet bir sabah ezanı, göreceğiz saftasın,
İşte o gün Allahu-ekber dediğimiz bir anda,
Fatihin torunları, duracak omuz omuza,
İşte o gün bu haçlı, toprağımdan gidecek,
Müslüman türkün gücü, yine hüküm sürecek..

Benim umudum bu yönde,
Ben seni tanıyorum,
Geleceksen gel artık, umudumu köreltme,
Seni anlattığım yetişen nesillere,
Başım dik bakayım gel, alnımızı pak eyle..

Anadolu diyor ki,

Gün gelecek düşmanımız,
Kaçacak köşe bucak,
Dünyaya bedel gözyaşınız,
Duamızda bayır bucak..