Türklüğüne Vurgunum Şiiri - Ruhican Kılıç

Türk'lüğüne Vurgunum

Günlerden cuma, aylardan ağustos, yıllardan bin yetmiş bir,
Yedisinden yetmişine herkes tutkun, ağızlarında tekbir,
Selçuklu'ya kin gütmüştü Bizans, alınmalıydı tedbir,
Kine kinle yaklaşmayan, kahramanlığına vurgunum.

Bizans rahat durmadı, yönünü Türk'e çevirdi okun,
Haberin ola ey Bizans! Türk'lere dek vardı çekilmez kokun,
Türk'ler haber bekliyor Alparslan'dan, yürekleri coşkun,
Her daim sultanına olan, sadakâtine vurgunum.

Sultan Alparslan'ın yüreği ak, sulh için topladı toyunu,
Elçilerle gönderdi bir ulak, bozmak için bu pis oyunu,
Düşmana dahi verdi kulak, isterse zaten kurutur soyunu,
Hakk yolunda Hz. Ömer gibi olan, adaletine vurgunum.

Türk'ler Hakk'tan istedi zafer, düşman birliği bozdu niyeti,
Sultanın emriyle toplanan er, dinledi ibretlik vasiyeti,
Savaş hazırlığında akan ter, gösterdi Hakk'ı Hakkaniyet'i,
Her dile ayrı ayrı destan olan, dürüslüğüne vurgunum.

Başlayan sefer acılarla dolu, görmemiş cihan böyle savaşı,
Ehemmiyeti büyük Anadolu, çünkü Türk'lerin ekmeği aşı,
Adım adım ağlayan "ana" dolu, tek tek kesilecek kâfirin başı,
Yeminle başkasında görmediğim, yiğitliğine vurgunum.

Zafer ile sonuçlanmış savaş, düşman kaçışıyor akın akın,
Türk'ler hazırlanıyor yavaş yavaş, yurt tutmaları yakın,
Anadolu Türk ile olmuş arkadaş, asırlar sürecek bakın,
Vatanına karşı ayrı olan, sevdâna vurgunum.

Sultan Alparslan yaptı çağrı; ne ise yapılsın gereği,
Anadolu bizimdir bundan gayrı; çalışsın kadını, erkeği,
Onurun, şerefin yeri ayrı, işe yaramaz düşmanında ürkeği,
Düşmanında güçlüsünü isteyen, pusatına vurgunum.

"Ezelden ebede Türk'lerindir Anadolu!", tarih yaza durmuş,
Hastalığına tutulmuş insanoğlu, sevdası kalpten vurmuş,
Vatan aşkının yürek kamaştıran yolu, gönüllerde taht kurmuş,
Ey elzemli yüce Anadolu insanı! Türk'lüğüne vurgunum.

Ruhican KILIÇ