Türklerin Yurdu Şiiri - Hüseyin Arslan 8

Benim doğduğum yer Ötüken'dir,
Kanım ulu, tin'im şaddır.
40 asker bastı bir sarayı,
Bir kurt uludu; başladı yüce tarih.

Ne Kürşad'ı ne Mete'si,
Ne Göktürk'ü, ne Gazne'si...
Nasıl zamanında boyun eğdirdi şanlı hanımız,
Yine biz biliriz askeri de, medeniyeti.

Çağırdılar bizi savaşa, davulla zurnayla,
Ikınmadan koruduk eşimizi, çocuğumuzu.
Zamanında Attila diye bir hızır yetişti,
Tekrardan başladı Türk'ün yükselişi.

Ne doğunun kahpesi, ne batının dindarı,
Yetmedi ona dünyanın malı.
Aldılar canını bir soğuk metal ile,
Ölmesine rağmen onun tin'i kutsandı.

En zor zamanında yetişir sana bir Türk;
Bu gerek Tuğrul olur ya Çağrı,
Kurtarırsın o kutsal mazlumu,
Yer gelir oralar sana meydan olur.

Yer verilir sana bir aksak insan verir;
35 yıl dünyaya hüküm salar, korku verir.
Kellelerden kuleler yapar, düşmana korku verir,
O zaten tüm Türklere üstat olur.