Türklerin yaratılış destanı

Henüz yer gök hiç bir şey yokken,
Yüce Allah yeri ve gökleri yarattı.
Yarattığı varlıkların sayısı çokken,
İnsanı yaratıp dünyaya anlam kattı.

İlk Adem'le Havva'yı yaratıp soy verdi,
Çoğaldıkça onlara hanlık ile boy verdi.

Yüce Rabbim dünyada Rezzak adıyla,
İnsan oğluna her türlü nimeti bol verdi.
Yoldan sapanları uyarmak maksadıyla,
Her millete bir ulu peygamber gönderdi.

Emrime uyun benim yoluma gidin dedi,
Yarattığı bütün kullara iman edin dedi.

İnsanlar çoğaldıkça inançları bitti,
Azıp saptıkça,milletin huzuru kaçtı.
Zaman su misali dünyadan akıp gitti,
Nice peygamberler geldi niceleri geçti.

Kötü insanlar her türlü günaha daldılar,
Zamanla peygamberleri dinlemez oldular.

Yıllar sonra tufan olup gökten sular indi,
Kafirler suda boğularak cezasını buldu.
İnananlar Nuh'un yaptığı gemiye bindi,
İman edenler Nuh tufanından kurtuldu.

Sonra Yüce Allah emirlerini duyurdu,
İnsanları soy olarak milletlere ayırdı.

Yasef Nuh Peygambere akıl danışıp,
Bizler Orta Asya'ya yerleşelim dediler.
Kendi aralarında Türkçe ile konuşup,
Türkler Nuh'un oğlu Yasef'ten türediler.

Sonra düşmanla savaş edip yurt alındı,
Asya'dan göç edip Anadolu'ya gelindi.