Türklerin Hası Şiiri - Arzu Kumbul

Dağda bir yörük çadırı,
Doğa, yemyeşil bir halı,
Salınır üstünde gelin gibi,
Lalesi,çiğdemi,papatyası.
Kuşlar uçuşur gökyüzünde,
Yok ki özgürlük gibisi,
Keçiler,kuzular,oğlaklar,
Dere kenarında salınırlar.
Kelebeklerle arkadaş olmuş arılar,
Kanat yarıştırırlar..
İçmek gibi var mı
Çam kokulu suları,
Yayla havasında uyumak,
Yörükler bilir ne tatlı.
Elinde kaval,çobanlar,
Söyler türküler,şarkılar,
Meleşerek onlara,
Eşlik eder kuzular.
Oyalı,yazmalı gelinler,
Al yanaklı nineler,
Kimisi ayran döver,
Kimisi koyun güder.
Nasırlı eller,
Heybe,çuval diker
Göz nuru danteller,
Yörük çadırını süsler.
Göç günü şenlik günü,
Yakılır ellere kınalar,
Süslenir çanlarla,
Develer, atlar
Uzun yollar gidilir,
Aman demez dizler,ayaklar
Öpülesi eller,
Kına kokan nineler,
Ak saçlı dedeler,
Türklerin hasıdır yörükler.