Deprem Şiiri - Meryem İşler

Titredi yer gök inledi çığlıklar
Vicdansızlar zalimler utanmazlar
Yıkıldı betonlar  yıkıldık hep birlikte
Cennet vatanımı ciğerinden vurdular

Toprak yasta gök karanlıkta
Ayaz vurdu üşüyorlar enkazın altında
Can acısı çığlık seslerini duydukça
Dayanmadı yürekler yandı param parça

Kesildik aştan sudan utandık ısınmaktan
Nefes alamaz olduk göçükte kalanlardan
Her kurtulan canla yeniden doğduk
Her ölenle  yıkıldık çöktük göz yaşlarına boğulduk

Ana baba çoluk çocuk genci yaşlısı
Betonların altında aç susuz üşüyerek can verdi
Toprak utandı gök utandı insan oğlu akıllanmadı
İnsanı öldüren doğa değil zalimlerin yaptığı mezarlardı

Söylenecek sözüm çok dinmez bu acı
Ne kadar ellerini uzatsanda bitmez bu sancı
Nice masum insanların söndü ocağı
Rabbim  yaşatmasın bir daha böyle bir acı
Vatanımın ciğeri yanıyor geçmez bu sızı