Ben ağlarım,
Dağlar ağlar,
Cihan ağlar,
Ay yıldız söner mi?
Neden seksen bir il ağlar?
Hey Türkiye’m,
Sen şafaksın,
İki yüz elli iki bin yıldızı kayan hilalsin,
Geçilmeyen Çanakkale,
Aşılmayan kalesin Türkiye’m.
Anadolu sensin,
Egeli Halil Efe,
Maraşlı Mehmed ede,
Erzurum da Karabekir Paşa,
Antep’li Şahin’im ağamsın,
Yirmi yaşında, köprü başında,
Dökülen al kızıl kanımsın.
Sen Türkiye’sin,
Karadeniz sensin,
Sen 19 Mayıs 1919’sun,
Gemilerin bir gelir, bir gider,
Ve bağrına bir yiğit iner.
Sen Amasya’sın Sivas’sın, Erzurum’sun,
Sen Sakarya’da canım istedin,
Ruhum peşinden koşar ve sana fısıldar,
İLK HEDEF AKDENİZDİR TÜRKİYEM! ! !
Ve dağlar destur der kalkar ayağa,
Mavi gözleri kanlı,
Dağılmış sarı saçları,
Bir de çatmış kaşları,
Biri sola biri sağa bakar.
Ay yıldız sönmez diyen,
Kemal’sin Türkiye’m.
Doğuda Ermeni’si, İzmir’de Yunan’ı,
Fransız söyler durur yalanı,
İngiliz’e büyüğünden inek yuları,
Takan nesilsin Türkiye’m.
Anamsın, babamsın,
Sen servetim, sen gardaşımsın,
Türkiye’m….
İnsanların bir önünde eğilir,
Ay yıldız dalgalanır,
Yürekler sevinir.
35 milyonun ay 35 milyonun yıldız,
Sen yetmiş milyon vatan
Sen yetmiş milyon Türkiye’sin,
TÜRKİYE’M! ! !
Toros dağlarından inerken yaylaları,
Erzurum ayazı dondurur uçan kuşları,
Akdeniz’in mavi temiz suları,
21. yy da kırılır cehaletin yuları,
Minareler çekmiş kınından kılıçları,
Sen şehirler kralı İstanbulsun Türkiye’m.
Fani yolcu menem on iki odalı han sen,
Türkmen, Özbek, Azeri’sin TÜRKİYEM.
Ve Antep’in garip köyünün garip Metin’i sana der ki,
Ötüken sana ağlar,Hazar dolar, Hazar taşar.
Sen köpük köpük dalgasın Türkiye’m.
Kalk yerinden sılayı yakın edek desem,
Ötüken yolunda gurbet yazılı.
Senin kalbin Ötüken,
Benim kalbim de sensin Türkiye’m…
Metin Toz
Kayıt Tarihi : 1.3.2007 17:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mersin de bayrak yakma olayından sonra, yananın bayrak değil yüreğimiz olduğunu fark ettiğim uzun gece de.

Sütçü İmam Maraş'ta el sallıyor
Nur Dağı'ndan Göv Mehmet selam aldı
Şahin düştü Köprü Başı'nda kaldı
Karayılan bunlara bel bağlıyor.
Ağlama anam ağlama sil yaşı
Sonra ben ölmesini bilemem.
Şehit düştüm ağlamaya gelemem
Ben ölmedim, ben şehitler yoldaşı.
Vatan için ölsemde ki ne çıkar
Kucağında doğduğum topak ana
Düşmanları kovayım yana yana
Vatan için ölsemde ki ne çıkar.
Vatan bana neler neler vermedi
Burda doğdum, burda tanıdığım hakkı
Hak için çarpıştım istedim hakkı
Bunca insan şehit düştü ölmedi.
İslahiye - 12.12.1960
İsmailoğlu Mustafa Yılmaz
TÜM YORUMLAR (1)