Türkiyem Şiiri - Nevzat Öztürk 2

Taşına yoprağına, kurban olduğum.
Tek karırışına bile, canım koyduğum.
Ovasıyla,dağlarıyla sevdiğim.
Güzel yurdum,memleketim Türkiyem.

Yaylalarda,soğuk sular içilir.
Yaz olunca,ekinleri biçilir.
Toroslarda, kardelenler açılır.
Güzel yurdum,çiçek çiçek Türkiyem.

Nede güzel, ovaların dağların.
Güzel olur,ayvaların narların,
Gediz ovasında,üzüm bağların,
Cennet yurdum,salkım salkım Türkiyem.

Aydın ovasına,pamuk ekilir.
Dağlarına, tatlı incir dikilir.
Menderesim,büklüm büklüm dökülür.
Sıcak ülkem, çağıl çağıl Türkiyem.

Yaz olunca,serin yerler ararım.
Dondurmanın,Maraş'ını sorarım.
Serin serin,denizine dalarım.
Bulunmazsın,birtanemsin Türkiyem.

Kara gözlerine, kurban olduğum,
En güzelin,Konya'sında bulduğum.
Kalem kaşın,ince belin yandığım.
Cıvıl cıvıl,sevgi dolu Türkiyem.

Şu İzmir'in çokta güzel kızları,
Çekilirmi,bilmem ola nazları,
Afyon ovasında,uçan kazları,
Anlatayım, birer birer Türkiyem.

Uludağa,teleferik yapılmış.
Benim gönlüm,yedi göle takılmış.
Karacaoğlan,her gönüle yakınmış.
Şairlerle,şiir şiir Türkiyem.

Harran ovasına,neler ekilir,
Çobanların,yaylalara çekilir.
Yörük kızı,yayıklara dokunur.
Ayranıyla,yudum yudum Türkiyem.

Konya ovasına,başak bürümüş.
Benim gönlüm,sevdalara bürünmüş.
Mevlana'mız,dünyalarda birimiş.
Nasrettin'le,fıkra fıkra Türkiyem.

Anlatmadım,şu Muğla'nın kızını,
Doyum olmaz,Akdeniz'in yazını,
Ozanların,mızrap mızrap sazını,
Türkülerle,coşkun olan Türkiyem.