Dört deniz, iki boğaz sana bağlı ulaşım.
En güzel coğrafyaya kurulmuşsun Türkiye’m.
Sen dünyanın kalbisin, senle başlar dolaşım.
Bu dünyanın merkezi görülmüşsün Türkiye’m.
Bir çok ülke hasretken, dört iklimi yaşarsın.
Sevginin tarifi yok, yüreklerden taşarsın.
Her yerde farklı farklı tarihinle coşarsın.
Ne çok medeniyetle karılmışsın Türkiye’m.
Karadeniz dağları yemyeşil sıralanır.
Deniz kıyılarında maviyle aralanır.
Bütün topraklarına güzellik şıralanır.
Her çeşit özellikle örülmüşsün Türkiye’m.
Asya ile Avrupa kıtaları arası.
Bütün garibanların ev sahibi burası.
Ay yıldızlı bayrakla kıyamete eresi.
Kader bu, milletime vurulmuşsun Türkiye’m.
Güzellik timsalisin, sende her şey farklıdır.
Büyülersin herkesi, kim ne derse haklıdır.
Saklı cennetsin daha ne esrarlar saklıdır.
Kuzey yarım küreye serilmişsin Türkiye’m.
Tarihin kök salmıştır, gelir bin yıl öteden.
Medeniyet beşiği, haber verir Eti’den.
Kuzeyden ve güneyden, bir de elbet batıdan.
Üç taraftan denizle sarılmışsın Türkiye’m.
Doyamam, doyum olmaz senin gibi bir yere.
Seni veren Rab’bime, şükür olsun bin kere.
Alparslan, Malazgirt’ten yol açarak Türklere.
Bin yetmiş birden beri verilmişsin Türkiye’m.
Kayıt Tarihi : 1.3.2020 13:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!