Bu Nasıl İnsan Şiiri - Midayet Kara

Tipine bakarsan, insana benzer
Ağzı ağız değil, heladan beter
Fırsatını bulsa, çukura iter
İnanamıyorum, bu nasıl insan

Yıllar nasıl geçti, bununla böyle
Her şeyi o yapar, sen onu dinle
Kafana vursa, sebebini bilme
İnanamıyorum, bu nasıl insan

Sabah kalktığında, asık bir surat
Elli yıldan sonra, almadım murat
Kafayı yiye cem, olmuyor heyhat
İnanamıyorum, bu nasıl insan

Ağzını açtı mı, tutamıyorum
Her, gece huzurlu, yatamıyorum
Yordu beni artık, yetemiyorum
İnanamıyorum, bu nasıl insan

Ne istediğini, anlamıyorum
Yaptığına anlam, veremiyorum
Ev içinde, canım diyemiyorum
İnanamıyorum, bu nasıl insan

Çözemedim onu, bugüne kadar
Savunmaya kalkma, gözünü oyar
Bir laf etsen ona, geçmişi sayar
İnanamıyorum, bu nasıl insan

Canım desem bile, kötü anlıyor
Ağzını açtı mı, beni yoruyor
Evde ne olursa, benden biliyor
İnanamıyorum, bu nasıl insan

Ağzını açtı mı, hep benim kötü
Acıyıp da vermez, bir tutam otu
El ile toplatır, başından biti
İnanamıyorum, bu nasıl insan

Bıraksam bu yaşta, utanıyorum
Sevgisini, baştan atamıyorum
Utandım hepsini, yazamıyorum
İnanamıyorum, bu nasıl insan
(1098) Mayıs 2018