Türkiye’ye Hasretlisi Gül

Yeşilköy’e adım atar atmaz,
Yine gümrükçü kan kusturacak…
Hamal bavulumu kaparken,
Polis gözaltıyla susturacak…
…
Otururken Rumeli Hisarı Balıkçısında,
Bir yanda beni hafiyeler izleyecek…
Önüme konan faturanın kabarıklığı,
Sevincimin zelzelesini gizleyecek…
…
Köşe başında rütbe ve terfi isteyen biri
Adaletsizliğe yem yapacak hırsının kiri
Kolay yenilip yutulmam amma
Bir vicdan müflisine satacak, bu piri
…
Frankurt havaalanından bir dostu uğurlamak
O uzaklara yelken açarken, turlamak…
Zor geliyor, inan bana zor geliyor
Hayırlarla dolu bir sefer dilemek…
…
Nuru Osmaniye Camii gözlerimin önünde âli
Kubbelerden saçaklara
Oradan ağaçlara
Kumruların inişinin hayali…
…
Köln Katedrali avlusunda yürür
Bin naz ile gerdan kırar güvercinler
Birer kart karga gibi görünür
Aklıma hücum eder ciniler
…
İlahi sevda ateşiyle tutuşur gönlüm
Bir “Türkiye Hasretlisi Gül”üm
Kabaklı Hoca: “Yine mi hasret, İlhan…” diyecek
Ben teslim bayrağı tekmiş bir tevekkülüm…

Km–260207