Türkiye'nin Çocukları Şiiri - Salim Koçak

Sizler ki çocuklarsınız,
çocuklar!
Türkiye’nin çocukları...
Gökte güneş, dağda yıldızlarsınız.
Mâsum, zeki ve us’lu
Işığa duran, güneşe koşan
Neşesi, mutluluğu baharların
ve de günahsız insanları
sonbaharların.

Sizler ki çocuklarsınız,
çocuklar!
Bizim çocuklarımız
Düşlerimizin, gerçeklerimizin,
onurun, inadın, dik duruşun simgesi
Kışımız, baharımız, yazımız
yazamadığımız, okuyamadığımız.

Sizler ki çocuklarsınız,
çocuklar!
Tanrının çocukları
Yeşil başakları uçsuz tarlaların
yüksek tepelerin dorukları
Güneşe duran,
ve ırmakları yüreklerimizin
akan ha akan.

Açın kanatlarınızı göklere
denizlerde ufuklara
nehirlerde kaynaklara
Koşun
ve coşun çocuklar
coşun!

Sizler ki sönmemiş yanardağlarsınız
ruhlarınız ateş püskürtüyor
beyinleriniz çakmak çakmak yıldırımlar
Püskürtün, yeryüzüne lavlarınız saçılsın
kürekler çekilsin, yelkenler açılsın
Korkutmasın karanlıklar, korkuluklar
Çünkü
sizler ki çocuklarsınız
Çocuklar!

Sizler ki çocuklarsınız,
çocuklar!
Aşka susuzluğumuz
suçsuzlugumuz
Sizler ki
mâzide kalan çocukluğumuz
Ve sizler ki
sonsuzluğumuz...

Sizler ki çocuklarsınız,
çocuklar!
Tanrıyla arkadaş, ırmaklarla dost, kuşlarla yoldaş
maviliklerde yüzen sevginin uçurtmaları
martıları denizlerin, göllerin kamışları
akasyaları, iğde dalları, fesleğenleri bahçelerimizin
Sizler ki derelere kurulmuş salıncaklarsınız
Sizler ki nihayetsiz soluklarımız
Ama çocuğum,
sanki bize sunulmuş oyuncaklarsınız.