Türkiye Şiiri - Johannes Çiçek

Türkiye

Yollar tarım arazilerinin sessizliğiydi.
Rüzgârdaki izler kayboluyor.
İşleyen makinelerle mevsimlerle elveda.
Leylekler elektrik direklerine sarılmış.

Irmaklar çoşkusunu arıyor.
Bayrağımız dalgalanıyor.
Dağlar soğuk suların üstünde.
Yürekler sevgiyi anlatan duygu.

Ağaçlar sallanıyor,yaprakları dökülür.
Hayvanlar sağılır.
Süt ve peynir çok güzel.
Yağlar süzülür,zeytinler çiğnenir.

Fındıklar dallarından sarkıyor.
Lezzetti çok güzel.
Çaylar toplanır,demlikler dolar.
İçimizi ısıtan çay çok güzel.

Karlar düşer,yollar kapanır.
Irmaklar taşar ve seller akar.
Çitler sürüklenirken sınırları aşar.
Ormanlar gürler ve hayvanlar koşar.

Köprüler geçitlerin temeli.
Ağaçlar gölgelerin serinliği.
Bölgeler ayrılan ırkımızın birliği.
Ülkem çok güzel,çok güzel.