Türkiye Şiiri - Abdullah Çağrı Elgün

TÜRKİYE

Aslı, Kerem; Arzu, Kamber’i bilen,
Ferhat, Şirin; için dağları delen,
Züleyhaca, zindanlara itilen,
Yusuf Yusuf kokan canım Türkiye

Esir olup pazarlarda satılan,
Öz kardeşçe kuyulara atılan,
Çıkarılıp üç akçeye satılan,
Yakup Yakup gözyaşımsın,Türkiye

Dünyaya hükmetmiş Mete Han gibi,
Tonyukuk, Kültiğin, Bilge Han gibi,
Cengiz Han, Attillâ, Timur Han gibi,
Şol gönlümde hanlar hanı Türkiye.

Mavi Göksu, Kızılırmak, Sakarya,
İlden ile dolaşarak akar ya?
Yeşil Tuna, öksüz öksüz bakar ya? ! .
Irmak ırmak gönle akan Türkiye

Herkesçe söylenen söz, dil Türkçede,
Çocuk, delikanlı, il il Türkçede,
Anamın ak sütü, öz dil Türkçede,
Her gün seslendiğim, Türkçe’m Türkiye.

Yıldırım, Fatih’le, Yavuz elinde
Çoşkun akan Kızılırmak selinde
Sevdiğimin gonca, açmış gülünde
Dünyamı süsleyen şiir Türkiye

Hoca Ahmet, Yunus, Hacı Bektaş Veli
Esrar Dede, Taptuk, Hacı Bayram Veli
Bosnevî, Pîr Sultan, Mevlâna eli
Kadı Burhaneddin, özü Türkiye

Havada savrulan rüzgar, yelinde
Çalınan sazlarda, dergah telinde
Kaygusuz, Pîr Sultan Abdâl dilinde
Yesevî, Nesimi, Mansur Türkiye

Namık Kemal, Yahya, Haşim ve Fikret,
Necip Fazıl, Mehmet Âkif’e şükret,
Niyazi Yıldırım, Atsızca fikret
Fikret, Haşim, Yahya Kemal Türkiye

Ana vatan, ülkem, canım Türkiye
Dünya mücevheri, kanım Türkiye
Çağrı der ki: “Anam yârim,Türkiye
Türkiye Türkiye benim Türkiye.