Türkistanlı Çocuklara Şiiri - Murat Aybirdi

TÜRKİSTANLI ÇOCUKLARA
Zalim postalları altındakilere inat
Lal kesilmiş sanki şu koskocaman kainat
Can çekişiyor, bilmem yaşar mı ki insanlık
Şöylece durup düşünmeli insan bir anlık
Şehirlere bombalar yağar, çocuklar öksüz
Dalları budanmış, kalmış şu çınarlar köksüz
Yaslıdır sinesine hançer saplanmış şu dağlar
Viran bağlarda Türkistanlı çocuklar ağlar
Bir ateş yakar içimi şimdi ta derinden
Kabristanda servilikler ağlar kederinden
Yüreğim esir kaldı, ses gelmez uzaklardan
Yaralı güvercin kurtulamaz tuzaklardan
Demir pençeli kartal, kayalıklardan indi
Gözlerindeki nefret, yüreğindeki kindi
Boğuk nefesim gırtlağımda olmuş bir düğüm
Vahşet ve zulümdü şu baştan başa gördüğüm
Hüzün yağar yığın yığın, akşamlar da sürgün
Mehtap hasta, garip çocuklar yastadır o gün
Kurt naralı şanlı ordu, seferde akın akın
Kılıçlar kınında paslanmasın, zafer yakın
Biter bu karanlıklar, çıkarız bir gün düze
Geceden hayır gelmez, selam olsun gündüze
Aldırma sen bakışları buz kesen ayaza
Bitecek bu kara kış, mevsim dönecek yaza

MURAT AYBİRDİ