Türkistan'ım Şiiri - Mehmet Görmen 2

Vakit geçmiş kendinden, zaman bihaber insanlıktan
Mertlik artık herkes için kağıda yazılan
Birkaç mısradan ibaret olduğu sayılan
Bir devirde zulme maruz kaldın Türkistan’ım

Türk’ün gözünün bebeği, canının kabuk bağlamayan yarası
Dert sana geldi mertlik sana geldi sendedir yine şehadet sırası
Çektiğin zulümleri hangi dil anlatsın Ey Batur’un mirası
Her gün yeniden ciğeri dağlanan can paremiz Türkistan’ım.

Sesim çıkmıyor sesim, yutkunamıyorum boğazım düğümleniyor
Ben nasıl nefes alayım soluklanayım zoruma gidiyor
Sen mazlumların başkenti olmuşken burada eğleniliyor
Senin derdinin acısı kalplerde hissedilmiyor Türkistan’ım.

Çokça dua ederiz, size geldiği yeter zulmün artık bize gelsin
Bize gam düşse biliriz ki sen bunun için dahi yaş dökersin
Hem Türk hem İslam dersin her gün yeniden şehit edilirsin
Şehitlerin en büyük vatanı sensin Türkistan’ım.

Acını hissetmeyen soydaşım olsa dahi düşmanımdır
Irzına geçilen kadın namusumdur başımın tacıdır
Bilsem ki senin derdinle dertlenmek acundaki en büyük acıdır
Acın canıma ömrü billah yoldaş olsun Türkistan’ım.