Türkistan Şiiri - Necati Şimşek

Yine vampir kudurdu, kan ağlıyor Türkistan
İçti içti doymadı, yıllardır aynı tastan
Uygur’um hep umutlu, ağlayıp şişse yastan

Aç gözünü ey dünya, soykırım değil mi bu?
Diyecek söz çok amma, dil tutulur doğrusu..

Adamın adı kızıl, soyadı da Çin imiş
Yıllarca kan emerek, yaşamını sürdürmüş
Şeytan bile şaşırıp dersi ondan öğrenmiş

Kulak duysun ey dünya, arşa çıkıyor ahlar
Ekin gibi biçsem de temizlenmez günahlar..

Ecüc Mecüc insanlar başlamış istilaya
Dünya çok evvel düştü, kurtulunmaz belaya
Çekik gözlü yüzsüzler, havale mi Mevla’ya..

Uyan artık ey dünya uyuduğun gün bitsin
Seyirci kalma zulme zulüm kendine gitsin

Orda katledilen ırk, dindaşımız, hem de Türk
Her şeyden önce insan, sonra gelir şu bu ırk
Haykıran anaların gözyaşı dinsin artık

Yeminim var susamam, bu zulüm bitmedikçe
Kundaktaki bebeler özgürlük görmedikçe..

Tükürün yüzlerine nasip alsın tükrükten
Yeni Çin Seddi yapsın, çekindiği Türklükten
İnsanlık dersi verin, kaçtıkça özgürlükten

Dünyayı saran virüs, temizlenmeli kökten
Ayrık otundan berbat, kesilmeli en dipten..

Tarih bir tekerrürdür, yine tekrar ediyor
Asırlardır ne ise, yine o haltı yiyor
Mazlum mazlum durdukça üzerine gidiyor

Kıyama kalksın artık öldü denen yiğitler
Vatan vatan olur mu verilmezse şehitler..

Ayrı çarpan yürekler, aynı tempoda atsın
Ayrı duran bilekler, aynı duyguyu katsın
Aynı şerbeti içen, aynı lezzeti tatsın

Farz oldu artık bize, bayrağı göğe dikmek
Farz oldu hepimize, özgürleşip de gülmek..

15.07.2009
Necati ŞİMŞEK
Ankara