Türkçenin Son Şairlerine Gazel

Nev sâlik-i nev tarh-ı cünûn digeriz biz...
Çün tirkeş-i pür tir vatan derseferiz biz... (şeyh Galip)

Artık su gibi berrak, rüzgâr kadar hürüz biz.
Öyle bil ki her akşam hasretle ölürüz biz.

Bizi konuşur Türkçe günde nice bin kerre,
Gök kubbede sedayız, dillerde şiiriz biz.

Biz ki şark aleminde son serdengeçtileriz
Gözlerde at oynatır, kalplerde yürürüz biz.

Cennetten de kâm almaz bu aylanmış gönlümüz
Cehenneme de girsek billâhi üşürüz biz...

Ey patlayan şıvgınlar, ey körpe tomurcuklar,
şu toprağın altında orman kadar gürüz biz.

Bu yolda ne mürşit, ne de müridimiz var.
Saf rüyalar dokuruz, ruhları görürüz biz.

Her sabah gelecekler ümidiyle yoldaşlar,
Kardan kaftanlar giyer, dağları bürürüz biz.

Sevgiyi avcumuzda bir sır gibi gizleriz
Ve aşkı saçlarından sonsuza sürürüz biz...

Kâm: Zevk, arzu, emel, istek...