Süslenmiş ağzıyla beynimi doldurdu sabaha kadar. Sonra uyudu fütursuzca. Türkçe’nin öneminden bahsetti. Koruyalım, sahip çıkalım, onsuz olmaz dedi. Tabiki dedim bende. Ama Türkçe’yi çok bilmiyorum ki. Almışlar Türkçe’mi koymuşlar bir koca sahana. Bir sürü saçmalık ekmişler üstüne. Altını’da iyice yakmışlar.pişmiş, bambaşka bir şey olmuş. Yazmakta zorlanıyorum. Okumakta zorlanıyorum. Tanıyamıyorum. Bir gören olursa gerçek dilimi, bana haber versin. Yada birisi bana iyice öğretsin olurmu?
Şair KlausKayıt Tarihi : 12.12.2003 06:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!