Türkçem Hep Siperim Oldu Ama

Hep yıkıntılarda doğdum yeni baştan
Bir bozkır düşü inceliği bile
Gırtlağıma bıçak oldu
Baharda güzü
Güzde kışı yaşadım
Sevgi hep siperim oldu ama

Kuşkuyu tuzağa
Gülü kalbime gömdüm
Eskimedi direngen özüm benim
Yarına yaşıt oldu
Hoşgörü hep siperim oldu ama

Ne kula boyun eğdim
Ne lokmaya kolayından geldim
Düzde yokuş tırmandım
Engelde kol gezdim varlandım
Türkçem hep siperim oldu ama

Prizren, Nisan 1991

Zeynel Beksaç