Türkçe, gönlümün kandili...
Sönmez ki göz göre göre.
İşgal ederlerse dili;
Ne il kalır ne de töre.
Yol gösterir elbet sana
Orhun'daki bengü taşlar.
Çok söz vardır, anlayana;
Onlar söze Türk'ten başlar.
O, "Türk budun, ökün!" demiş;
Beğler, Türk adını atmış.
Çok azı Türkçe söylemiş;
Birçoğu da dil uzatmış.
Gelme Arap'tan, Acem'den,
Çin'den, Moskof'tan, Frenk'ten.
Güzel Türklüğü gör ki sen;
Gül bahçesidir her renkten.
Türkçeyle Kızıl Elmayı
Tattım ki lezzeti çoktur.
Başka Kâşgarlı, Nevâyî,
Karamanlı Mehmet yoktur.
Dili lime lime eden
İstilâdan kurtulmalı.
Yıkıcı her kelimeden,
Her belâdan kurtulmalı.
"Sorun"a döndü "mesele",
Uydurmacılık başladı.
Kapıldık "-sal" ile "-sel"e,
Dilde acılık başladı.
Mekân ismi yabancıysa
Aşağılık duygusu var.
Şekli, cismi yabancıysa
Bir Yemliha uykusu var.
Türkçeleşen, Türkçe olur;
Halkın dili sâde, temiz...
Dil bozulsa il bozulur,
Yaşatılmalı Türkçemiz.
Kutlu hazine, Türkçedir;
Türk'ün ruhunda yer eder.
Buncaleyin yadlık nedir?
Türkçe, Turan'ı bir eder.
13 Mayıs 2019
Muhammet GezerKayıt Tarihi : 10.7.2020 12:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!