İnsan ıssız bir tepedir bazen,
Bir ceylanın yıkılışı
O ıssızlığa, o ceylan yıkılışına
Türkçe yağan kar ben olsaydım.
Yağmurlu kavalına bir çobanın
Dağlarda ateş yakan lehçesine,
Sözcüklere tünemiş deliliğe
Türkçe yağan kar ben olsaydım.
Âşıklar nara giderken,
Sol yanından başlarmış üşümeye.
Bu sarartıya, bu köze
Türkçe yağan kar ben olsaydım.
Söylenecek söz bittiğinde
Neşet Ertaş dinleyip ah ile
Ciğerine zulmedenlere
Türkçe yağan kar ben olsaydım.
Her bahar bulut görüp,
Her bahar kırların şiirine
Her bahar Türkçeye, aşkla
Türkçe yağan kar ben olsaydım.
(2011)
Kayıt Tarihi : 1.7.2017 10:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!