"Lâl ü nağme-i bî-hûde"
Ey sâkit çığlığın münkesir nefrini delen,
Ey teninde nice tûl-i emel kırılan âh!
Ey kağıt kesiği gibi ince, derinde kanayan lezzet,
Ey yokluğun varlığında büsbütün âmâ olan ruh!
Sensin o mâhî ki hâmuşân yüzer derûnumun ırmağında,
Sensin o nâ-mahrem el ki dokunur, kemiklerim çatırdar.
Hasretin, burnumun direğini sızlatırken,
Bilmez miyim, sen de bir başka firâkın mahkûmusun?
Mistik:
Bu aşk, Ney'in dilsiz feryâdıdır kamışlıktan kopalı,
Her nağme, aslına olan muhabbetin yarasıdır.
Sen ki, perdesin Hak'kın, niye perdelisin bana?
Ten, hicab-ı mutlaktır; can, mir'ât-ı İlâhî'de seyrandır.
Tasavvufî:
"Lâ mevcûde illâ Hû" deyip de mevcûd olan sensin!
Varlığın yokluğum, yokluğun vücûdum oldu.
Aynalarda seni gördüm, kendi sûretimde saklı;
"Küllü şey'in hâlikun illâ vechehû" okundu sinemde.
Metafizik:
Zaman, seni beklemekten yoruldu da durdu,
Mekân, kokunla dolunca fenâya erdi.
Bu ayrılık, hakikî vuslatın ta kendisiydi;
"Kurb" ile "bu'd" aynı noktada müntehi oldu.
Alegorik:
Gül idim, dikeninle kanarken handân oldum;
Şem' idim, pervânenin sîne-i pür-âtesinde.
Katre idim, ummana hasretle buharlaştım;
Şimdi yağmurum, toprağına düşmeye âmâde.
Metaforik:
Susuzluk, suyun rüyasıdır aslında;
Yokluk, varlığın remzidir sırlı aynada.
Bu "hürriyet" dediğin, zincirlerin en güzeli;
Bu "firâk" dediğin, visâlin tâ kendisi.
Çağdaş Yorum:
Sen, algoritmanın kayıp bit'i,
Dijital cennetin sürgün meleği!
Pixel pixel yanıyorum ekranında,
Sensizlik, en mükemmel "glitch" kainatın.
Ey kendini sevdiren, ey kendini özleten,
Ey ağlatan, ey kanatan, ey dirilten!
"Sevdiğin var mı?" sorusu, varlık sancısı;
"Öleyim mi?" feryadı, hayatın ta kendisi.
Belki de aradığın, kendi yansıman;
Belki de kaçtığın, kendi celâlin.
Ölüm isteme, zira ölmedin yaşıyorsun;
"Kendini bil" ey gönül, "Kendini bul" ey âşık!
Bu şiirsel risale, aşkın metafizik anatomisidir;
Her mısra, varlık denizine atılmış bir halkadır.
Okuyan, kendi sırrına münadi olur;
Anlayan, Hakk'ın sesini duyar lâl olur.
"El-firâku evvelühü'l-vuslâ"
Dünya Yükünün HamalıKayıt Tarihi : 29.7.2025 20:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İzlek, romanın üzerine temellendiği konunun yazarın duygu ve düşüncesinde öznel bir yargı hâlinde ortaya konan sentezi olup, romanın nihaî hedefi ve romancının asıl amacıdır. Anadolu coğrafyasının ruhunu, tasavvufî sembolleri, Türkçe izlekleri ve kadın karakterin içsel dönüşümünü içeren alegorik, metaforik, şiirsel bir mesnevi yazmaya çalışıyorum. Bu şiirim; Karayel, Ay ve Yıldızlar gibi doğa unsurlarıyla kadın arasında geçen mistik diyalogları, içsel keşifleri ve ruhsal uyanışı temsil ediyor.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!