Türkay Yücel Şiirleri - Şair Türkay Yücel

GARİP BİR ADAM

Toprak çatlayınca, anladı gök;
Vakit yağmur vakti
Bebek ağlayınca anlattı, annesine derdini
Ey gençliğimi gömdüğüm sevda!

GİDİYORUM

Nasıl geçmiş bunca yıl!
Bunca aşk, bunca kavga.
Herşeye rağmen dönüp ardıma,
Geçen zamana tebessüm ediyorum.

VADİ

Akşamdı, sırdı, kaçamaktı hani…
Sen rüzgarlarla kıpır kıpır yeşil
Ben kayalarla boğuşmuşluğumca mavi.
Ne kadar da benziyordu bize

TANIR BENİ

Yıllar sonra, beni soruyormuşsun,
Taşlara vurulmuş, baş tanır beni
Bıraktığın yerde arıyormuşsun
Yuva bilmez uçan, kuş tanır beni.

SENİ ARIYORUM

Çıkınımda sevgi ve umut
Kendimi yollara vuruyorum.
Seni arıyorum.
Koşuşturuyor karınca gibi insanlar

GECELER

Yağmurlar yağar, geçer gözümden secerem,
Musluk olur geceler, sen gelirsin aklıma
Rüzgara dudak olur, aralanır pencerem,
Islık olur geceler, sen gelirsin aklıma

KARANLIKLAR

Kim demiş, bu kör karanlıklar yara sarar
Yarasa yarasa, yarasalara yarar.