nereye ivedi bu koşu
soluklan
ısıtır cam
fısıltılar öncesi güneş
tren rayları yorgun
batınca güneşte
dolunaysın
düşle gerçek arası
kor dudakların
kahve gözlerin
batınca güneşte
dolunaysın
düşle gerçek arası
kor dudakların
kahve gözlerin
düşüne düşüne
çağırıyordu ölümü
yaz akşamı
oysa
yaşadığı ilkyazlar
kıyıda denizin mavisi
Eylül Hüznü
Rasim Şimşek öğretmenime
Türkçenin yol göstereni
her parmağında on hüner
gidiyor gün gün uzaklaşarak
ağlamak istiyorum kimse karışmasın bana
zaman damla
bir dizeden öbürüne
kısacık sabahlar
uykusuzluğun soru imleri
sığınıyor düşlerime
azalır
uçuşan gönlüm
boz bulanık
yüreklerimiz ayrık
uslarımız şaşkın
yumak ellerin
sonrasızlığında yaşamın
çoğaltıyor sevincimi
üzüm gözlerim Erzincan / al
tenimi ünle
dudakların minik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!