Türkan Saylan Anısına... Şiiri - Niyazi ...

Korkma, sönmez... diye başlayan marşımızı dinledin bu uğurda korkmadın
Atatürkçü çağdaş eğitimci kadın oldu senin adın soyadın
Nice karanlığı yıkmak için mum gibi aydınlattın ömrün harcadın
Bu yolda son mum değildin ne çare sen de eridin kalmadın..

Her daim bizlere başarmak için cesaret verdin
Başarmak için çalışmaktan pes etmemeliyiz derdin
Hepten herkesin çağdaş Atatürkçü olunmasıydı senin derdin
Yine bildiğin bu yolda seve seve canını verdin...

Bu uğurda ne disiplinini bıraktı ne de inancını
Nice öğrencilerinle başına taktın ölümsüzlük tacını
Tüm öğrencilerinle tattı Türkiye senin unutulmaz acını
Sebepsiz ilkbaharda çiçek gibi solman yeşertti sana olan ebedi duyguları...

Yalnız şunu bil ki dönülmez yere gidiyorum diyorsun
Bu sözlerinle bizleri nasıl üzüyor nasıl parçalıyorsun
Ve içtenlikle bilmen gereken bir şey var onu unutuyorsun
Göğüs kafesimiz hapsinde kalbimiz içindesin bizi sen ettin, sen yönetiyorsun....