Yorgun bakıyordu gözlerin,
Ürkek, sessiz...
Acıyı saklamakta usta,
Söylemekte dilsiz...
Ellerin yavru bir ceylan,
Parçalanmış bir nardı yüreğin...
Sustuğun her sözcükte,
Kederini saklıyordun
Işık yüzlü anneciğinin...
Sen yine aynı Türkan
Sen yine benim
Uzaktan da olsa
En yakından
Sevdiğim...
Kayıt Tarihi : 3.8.2015 15:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Türkan'ımın annesi hastanedeydi yaklaşık 2 haftadır... Onu ziyarete gittim. Türkan ve eşi de oradaydı. Ve orada kaldığım süre boyunca Türkan'ımı hissettim. Hastane çıkışı metroyla Kadıköy'e giderken bunlar dökülüverdi yüreğimden...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!