Türk Yaratıldığım Şiiri - Rıza Nur

Türk yaratıldığım en övündüğüm şey:
Türklük vurunduğum, dövündüğüm şey...

Ben Türk'e aşkımdan aklımı yitirdim.
Para, mevki, sıhhat, can, rahat, eğlence;
Kıymetli ne varsa hâsılı âlemce;
Zekâ, ilim, sevda, gibi bence yüce
Ona verdim bütün, kendimi bitirdim.
Gördüm zindan, sürgün, belâ nice nice;
Hayat oldu bana çekilmez işkence.
Yaşadım yine onun yüzünden,
Yandım, ateşim onun özünden..

Kendim için değil bunların hiç biri.
Türk için yanmıştır bağrımın her yeri,
Bunu ben severek yaptım,
Ne yapîm? Türklüğe taptım...

Dünyaya doymuşum kana kana;
Para, hayat ve her şey vız bana.
Bir şey beni eğlemez.
Böyle adam neylemez?
Sade Türk için ölmektir hevesim,
Onun uğrunda kesilsin nefesim.
Böyle gelsin ecel...

Herkeste uzun emel:
Ve bin çeşit.
Bende kısa, tek:
Şehit
Düşmek.

Rahat döşek
İstemem ben.
Bana kanlı kefen,
Ölünceyedek
Bu bendeki dilek.
Budur benim yolum,
Rahat ölüm bana zulüm.

Burdan gidince gökte güneşim,
Orda da Türk'ü sevmektir işim...