TÜRK'ün Kalbi... Şiiri - İrem Esen

Ey namert biliyor musun ki sen Atatürk ne demek?
Duy! Şeref demek, şan demek, kahraman demek!
Kana bulanmış ellerinle hâlâ bu topraklara ayak basabiliyorsan,
Bu vatan bizim diye haykıran milyonlarca nefesten haberin yok demek.

Ezelden beri uğraşıyoruz sizinle, durmak nedir, bilmemecesine,
Her seferinde toprak dedik, vatan dedik, göğsümüzü siper etmişçesine,
Kanımızın son damlasına kadar savaşırız, Atatürk'e söz verdik hiç dönmemecesine,
Binlerce evlât can verdi, her karış toprağa ANAMDIR dercesine.

Ama yook sabrımız kalmadı dedikçe daha fazla can yaktınız,
Ana babaları evlâtsız, yavruları yetim bıraktınız,
Farkında mısınız ama bize tek bir şey kazandırdınız,
El toprağına göz dikip kalleş olmaktansa, vatanı canın önüne koyup savaşmayı hatırlattınız.

Bayrak dalgalandıkça, marşımız çaldıkça, Mehmet savaştıkça,
Analar VATAN SAĞOLSUN deyip daha bir sürü evlâdı şehit vermeye razı oldukça,
Bizde de bu yürek başımızda da Atatürk varoldukça,
Korkma Mehmetçiğim, vur, düşmanı kamçılayabildiğin kadar kamçıla.

Duysunlar! Bin bir zorluklarla kazanıldı her karış toprak,
Yapacaklarımız bitmedi, yitirdiğimiz her canın, başta bayrağımızın hesabı sorulacak,
Ne demiş Mehmet Akif: 'Sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak! ',
En son Mehmet'in bile kalbi durana kadar bu vatan TÜRK'ÜNDÜR, TÜRK'ÜN kalacak! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ...