Türk'üm, Türkçem Şiiri - Adnan Sivri

TÜRK'ÜM, TÜRKÇEM
Yürekteki hece, söze dizildi
Geçmişi dilimle eyledim vaki
İmbiğimden damla damla süzüldü
Onunla var oldum asırlardır baki

Dile duçar oldu batı furyası;
Kalmaz dilden eser… Türk’ün hülyası;
Silinir büyüklük, söner rüyası
Gelmez ecnebiden hayır bilse ki

Kelam kısır oldu, soktuk ağyarı
Küstürdük bilmeden vefalı yarı
Topuz kaçtı hepten, yanlış ayarı
Çürüdü manalar sardı pis koku

Türkçe mi bozup, bilmem nece yazdım?
Gidişatı kötü, özümü kazdım
Vahimse de çare var diyen sazdım
Bozmayalım dili Türk kalsın ta ki

İfadede güç var, özü belirtir,
Yunusları Mevla deyu delirtir
Yürekleri döker, şair seğirtir
Yoz eyledik dili, sözüm zordaki!

Hüsün ile hasen idi adları
Ağızlarda baldı, dilde tatları
Güzel; dedik gitti, kaldı yâdları
Tek eyledik onca çeşit pek çok’u

Yüz deyince bütün sözler yüz bildik
Çehre ile surat bizden, güz kıldık
Sima bizdi çimme özdü tez sildik
Saramadım cümle’mize bir yakı

Ayan idi beyan idi aşikâr
Kelimeler tümce oldu başı kar
Kırık dökük cümle kurduk gel de sar
Yitip gider kalmaz elde bir teki

Bozkır’ım yürekte, yanar közlerim
Kaybolmasın benim, aslım özlerim
Anlaşılmaz başka türlü sözlerim
Alev sardı özü, söndür ey saki
26.11.2009