İnsanın ruhunu etkileyen sözlerin başında şiir gelir. Şiirin toplum içerisinde ne kadar önemli bir yeri olduğunu hepiniz biliriz. Şiir, toplumsal hayatın en temel öğesi olup, dilin ve insanın özüdür. Şiir öylesine apayrı bir dildir ki başka hiçbir dile çevrilemez. Bir şiirde önemli olan şey; ne söylenendir, ne de söyleme şeklidir, ne anlamdır, ne de musıki... O bambaşka birşeydir ve anlatılamaz.
Elbette ki şiirin hamuru insandır, insan sevgisidir. İnsanı anlamayan şiir yazamaz, yazsa da eksik yanı çoktur, şiir olmaz. Şiirin olmadığı yerde, şairin bulunmadığı toplumda insan da, insan sevgisi de olmaz. İnsanı insana ancak şiir sevdirir, insanı insana yaklaştırır.
Sait Faik der ki: “Şiir olmayan yerde insan sevgisi de olmaz. İnsanı insana ancak şiir sevdirir. Şiir, insanı insana yaklaştıran şeydir.”
İşte kaliteli şairi, kaliteli şiiri burada aramak lazım. İşte burada kapımız, Yunus sevgisine, Mevlâna hoşgörüsüne açılıyor. Avrupa’dan kovulan Yahudileri kucaklayan Osmanlı Padişahına açılıyor kapımız. Peygamber sevgisini şiar edinmiş mevlid’den başka edebi eseri bulunmasa da, din alimi Süleyman Çelebi’ye açılıyor kapılarımız.
Her şey bir anda başladı
Yaşandı
Ve bitti...
Yan yana gidip de bir süre
