Türk Milleti Adına Şiiri - Mecit Aktürk

Sanki dünya değil de balta girmemiş orman
Zayıf "tavşan" hükmünde; avlayan avlayana...
Kastı ceddime dârsa yırtılır hüküm, ferman
Sözüm "tek dişi kalmış" hırlayan, havlayana!

Şerefli tarihimin her sayfası açık, net
Arşivin delaleti şüpheye yer bırakmaz
Ne kadar ıkınsanız beyhûde, boşa gayret
Soykırım arayana mazimden Hitler çıkmaz

İlâhî bir ülkünün kodu var genimizde
Sarp dağların yokuşu dizimize düz gelir
Rütbelerin şâhıdır şehâdet dinimizde
Ölümü öldürene tehditiniz vız gelir

Sanmayın Ermenistan; ya da Suriye, Irak
Burası Anadolu; burda yiğit, er bitmez!
Cesaret soyadımız, esaret bize ırak
Şanlı ırkıma destan, türküme zafer yetmez!

Korkumuz olsa idi iblisin çetesinden
En geç Onbeştemmuz'da kırardık yayı, oku
Türk'e parmak sallarken okyanus ötesinden
Rezil tarihine bak, kahpeliğini oku!

Ne zaman şaha kalksa Müslüman Türk'ün atı
Etrafı çok geçmeden çakallarla çevrilir
Vahşilik ve kan dökmek her çakalın fıtratı
Ormana otağ kuran milletim bunu bilir!

Bilir ki; zalime set dün bizdik bugün de biz
Biziz haçlı güruhun önündeki tek engel
Maske taksa da bazen sırıtan o çirkef yüz
Ülkem için saklandı ucu zehirli çengel

Bir çengel ki; kimi gün, ASALA’ydı ucunda
Ya da nifak tohumu; bizi bize düşüren.
Yine aynı mihraklar; PYD'yi avcunda
Oyuncağa çevirip, balon gibi şişiren.

Gâye; sömürülürken müslüman coğrafyası
Dur demesin Türkiye; sessiz kalsın yalana.
Sözde, medeni denen sömürgeci mafyası
Yine eskisi gibi devam etsin talana

Bu terörün merkezi ne Botan'dır ne Kandil
Dost görünen devletler bahçeme diken eken!
Ne telaş ne yaygara; ne kardeşi yakan dil
Birlik ve beraberlik! Budur bize gereken.

Olur ya bazen insan kinle sıkar dişini
Lav çıkar gözlerinden an gelip canı yansa
Türk'e has meziyettir; affeder kardeşini
Bal akar sözlerinden; "Söz konusu vatansa!"

Tehdit büyük olsa da öncekine kıyasla
Savaş mukadderatsa tüm meydanlar Türk'e dar
Alsancak burçtan inmez, vatan bölünmez asla
Bu ruh bizde oldukça; yaşar sonsuza kadar!