Türk Milleti Şiiri - Osman Bulut

Hor görürsen Yüce Türk Milletini,
Nefret kazanırsın, kin kazanırsın…
Kontrol edemezsen bu hiddetini,
Aziz Nesin gibi ün (!) kazanırsın…

Çık sahneye sen de söyle şarkını,
Çamurla doldurma sakın arkını.
Eğer candan sevmiş olsan ırkını
Herkes gibi sen de şan kazanırsın…

Yücedir bu Millet, haddini aşma
Verdiği karara saygı duy, şaşma.
Kendi çıkarının peşinden koşma
Türkiye kaybeder, sen kazanırsın…

Hala üç kıtada dolaşır ünü,
Hafızanı zorla, hatırla dünü.
Cefakar, fedakar halkın gönlünü
Sırça köşkten yere in kazanırsın…

Millet iken yurdun gerçek sahibi,
Fikri beğenilmez işin garibi.
Dil uzat, özürcü aydınlar (!) gibi,
Belki yüklü hisse, fon kazanırsın…

Millettir tarlaya tohumu eken,
Sen olursun o ürüne göz diken.
Her vatandaş gibi hissen bir iken,
Söyle hele neden on kazanırsın…

Kendin oynuyorsun bak kendin çalıp,
Milli değil bu davranış, bu kalıp.
Kutsal değerleri alaya alıp
Kendine mahsus bir din kazanırsın…

Anlayarak oku, gel Milli Marşı
Geçit vermez salyangoza bu çarşı.
İtibarı ancak Millete karşı
Muhabbet duyduğun an kazanırsın…

Sor da öğren bu Milleti dedenden
Yedi kere gelip tekrar gidenden.
Beynin emir alıyorsa midenden
Sen sadece Eti cin kazanırsın…
11.01.2009 Kırıkkale -Kırşehir