Türk Milleti Şiiri - Mehmet Ayhan Günaydın

TÜRK MİLLETİ

Hey milletim!
Be hey milletim! !
Şerefli ve aziz
Milletim benim! ! !

Bir dinleyin,
Hele bir bakın,
Hele şöyle,
Bir soluk alın.

Kulak verirseniz eğer
Sizleredir bu sözüm.

Sen Türk’sün.
Sen bir devsin.
Tarih şahit, bil ki sen,
Binlerce yıllık çınarsın.

Ve birken çıkan
Gür sesin.

Ödlerini kopartıyor.

Bundan için ki,

Karşındaki pislikler.

Seni, lime, lime,

Doğramaya,
Parçalamaya,
Ve bölmeye,
Çabalıyor.

Birken büyük lokmasın,
Böyle zorlanıyorlar.
Büyük ve bir halinle,
Beceremiyor, yutamıyorlar.

Onların ki dansözlük,
Onların ki densizlik.
Ha bire oynuyorlar.
Üzerimize durmadan
Oyunlar kuruyorlar.

Bizse mert milletiz,
Mayamızdadır bizim mertlik.
Olur mu be olur mu hiç,
Dansöze, densize yenilir mi,
Yenilir mi hiç,
Hiç yenilir mi be mertlik.

Biz birken, onlar
Bizi yiyemeyecek.

Ben inanıyorum.

Bu oyunları
Bu millet de yemeyecek.

Sözüm sizleredir.
Sözüm bizleredir.

Alt kimlikmiş,
Hadi oradan.
Kim söylediyse,
Halt etmiş.

Koy bütün altları üst üste,
Ya da çıkar hepsini deşele.
Sonra geç tarihe bir bak.
El insaf be, bir bak hele.

Çıkarsan da altından,
Ya da koysan da üstüne.
Yap neyi yaparsan,
Neyi de yapacaksan.
Çıkacak Türk’tür yine.

Hadi erinme bir bak.
Uzağa da değil.
Şu son yüzyıla bir bak.
İşte Çanakkale, işte orada bak.

Orada kucaklaşmış da şehitler
Koyun koyuna uyumaktalar.
Ne altı ne üstü ulan
Kardeşçe, ve bir yatmaktalar.

Merhum Akif’ti
O zaman haykıran

‘Ben ki evet Arnavut’um.
Cihanın yurdu çiğnense,
Çiğnenmez asla,
Benim yurdum’.

Şimdi ben haykırıyorum.
Haddim değil amma,
Akif affet.
Kendimi tutamıyorum.

Biz biriz.
Bin yılın kardeşiyiz.
Birlikte ve hep el ele,
Biz.
‘Ne mutlu Türk’üm’.
Deriz.

M. Ayhan Günaydın.
19 Aralık 2005
Ankara