Türk Kahvesi Şiiri - Hülya Kırklaroğlu

Umut besliyorlar
Umutsuzda yaşanmıyor usta

Umut dedi, döndü kendi etrafında dünya
Dünya tutundukça, umuda
Umudu yorumladı kendince karınca

Vara yoğa umut besledi
Umut öyle bir şey mi demekti!?

Kimi siyasete sundu
Ölümlü mekik dokudu ay ile gezegenler arasında
Bir kaç yıllık ömrü ağırdan almayı umut edindi

Kimi yalınayak bastı sıcak kumlara
Kimi iki satır almadan kaleme
Ölümsüzlük iksirine döktü umudu

Dünyanın gidişatını yorumladı neden sonra insan
Yere tüküren insanlara alıştı gözleri
Sana tek satırlık masal anlatayım mı usta?
Gitgide azalacak yere tüküren insan sayısı

İnanma; inanma usta!
Tek satır da olsa, masalın umuduna kapılma!

Gitgide azalmada mı; gitgide çoğalıyor mu,
Kalpleri kirleten insan sayısı?

Buradan yakala gör umudun yorgunluğunu
Yorgunluğa, yap bi Türk kahvesi bol köpüklüsünden
Şampanya patlatmayı bilmem ben

Umuttan yoruldum sıkıldım
Umutsuzda yaşanmıyor diyecek olsam
Burnum uzar, değer aya

Ya umuda tuz bastım, kaldırdım rafa
Ya da olgunlaştım usta