Türk kadını fedakârdır, eşinin hep yanında,
Çok çalışıp üretmiştir, sanayi ve tarlada,
Koyun gütmüş, inek sağmış, yaylada ve ağılda,
Hayatını feda etmiş, yurt uğruna savaşta.
Nene Hatun, Kara Fatma, Ayşe bacılarımız,
Vatan için şehitlerin hepisi baş tacımız,
Niceleri gelip geçti arkada mirasımız,
Haklarına sahip çıktı, imkân verdi, Atamız.
Türk kadını şefkatiyle yavrusunu büyütür,
Yetiştirir, asker eder, vatan için yürütür,
Kocasının hizmetinde, babasının gülüdür,
Namusumuzun bekçisi, gönlümüzün süsüdür.
Ana olur şefkatiyle bizi bağrına basar,
Yar olur sevgisiyle hayata neşe katar,
En hüzünlü günlerinde yine umutla bakar,
Yavrusuna dayanamaz, gözünden yaşlar akar.
İş hayatına atılmış, yuvasını severek,
Garibanları korumuş, ekmeğini bölerek,
Kendisinden beklenenin fazlasını vererek,
Sahip çıkmış erkeğine hep yüzüne gülerek.
06.02.2008
G.O. P./Ankara
Kayıt Tarihi : 8.2.2008 22:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
NURETTİN MEMİŞ
TÜM YORUMLAR (1)