Türk-islâm Düşmanlarına Ültimatomumdur

Ben Ümmet-i Muhammed adlı TUBA dalıyım
Ebûbekr’i Omar’ım, Osmân’ım hem Âlî’yim
İlâhî aşk nefesi almaz isem, ölüyüm
Gelin bire kâfirler Haçlı güruhu gelin
Şapkası alınınca yarası çıkar kelin

Amârika, İngiltere, Almanya, Fransa
Nasılsa bağlandınız aram, coniye, hansa
Ataşa düşecektir kim iblise aldansa
Sonunuz geldi artık bu hakîkati bilin
Başınla kopacaktır tetiği çeken elin

Ben müslümanım diyen Yaratana bağlansa
Ruh u süfliye değil, ulvî ruha inansa
Ehl-i cennet olacak kendini kulu sansa
Varlıkları lüzûmsuz bunca beşer gâfilin
Dediğini anlamaz çalan ölüm zilinin

Türk-İslâm düşmanlarına ültimâtomumdur
Cümüa salâ süngüm; Ezanlar atomumdur
Serhatlerde eriyen gayri-müslimler mumdur
Âkibeti malûmdur babanız Azrailin
Mekkede Ebrehe’ye uymayan Mamud Fil’in

Bir buçuk yersiz yurtsuz sürgün yâhûdîlere
Sizsiniz köle olan görerek bile, bile
Tekbir çekip yürüdüm varacağım menzile
Hernerde iseniz toplanıp birden gelin
Üstündeyim Süleymana tâbî olan yelin

Yonanistan Avusturya İSLÂMİ’ye yeter mi?
Siz çorak arzide ne ekilse biter mi?
Ocak yanmaz bacanızın dumanı tüter mi?
Taya sarıp sala koyup da atılan selin
Telâffuzu hiç mümkün olmayacaktır dilin