Türk'e Sesleniş (IV) Şiiri - Dursun Elmas

Hani nerede,cihanı titreten celâdetin,
Hani nerede,âsûmanı inleten şevketin?
Hani nerede,asırlardır dinlediğin haşmetin,
Hani nerede,biri bin eden hamiyetin,gayretin?

Gelip geçici bir heves miydi peşinden koştuğumuz,
Küçük bir emel miydi uğruna baş koyduğumuz?
Niçindi göz yaşların,haykırışların,
Boşuna mıydı geceleri uykusuz bırakan yakarışların?
Laftan mı ibaretti âteşin nutukların,
Şehitlerin ardından yaktığın ağıtların?

Masal mıydı,Mecnun'u imrendiren kara sevdan,
Yalan mıydı,Leyla'yı kıskandıran büyük aşkın?
Hayâl miydi,peşinde deli divane olduğun gerçekler,
Tabiri çıkmayan bir rüyâ mıydı tüm gördüklerin?

Susma ne olur,yalan mıydı yeminlerin, akitlerin,
Ninni miydi asırlardır dinlediğin destanların?
Ulaşılmaz hayal miydi,gayelerin,hedeflerin,
Haydi söyle,boşuna mıydı çektiğin çilelerin,
Serap mıydı çırpındığın heyecanların,şevklerin?

Hep o sevda değil miydi, damarlarda dolaşan,
Hep o aşk değil miydi,dağ aşan,engel aşan?
Hep o çile değil miydi,bülbül olup şakıyan,
Hep o iman değil miydi, cihana kafa tutan?

Hani nerede zirvelere bıkmadan yönelişin,
Hani nerde,üç kıtaya hükmedişin?
Ne diye oyunsa oynaştasın,
Henüz bitmedi ki; savaşın! ...
Gördüğün hayâl değil,
Koştuğun serap değil,
Duyduğun ninni değil,
Hepsi birer destandı! ..
İdeal masal değil,
Hakikatti,burhandı.
Gözyaşın boşa değil,
Rahmete akan ummandı.
Halin yaralı şîr değil,
Hak'kı tutan aslandı! ..